04 December 2009
San Nicola oftewel Sinterklaas in Italië
25 November 2009
Wimblington twinned with Morazzone, Italy
Een paar maanden terug, het zal ergens in de zomer zijn geweest, lag er ineens een kaartje in de bus met het verzoek even contact op te nemen met de Burgemeester van Morazzone (il Sindaco). Boh... waar zou dat voor zijn? Had mijn fantastische administratie (ahum) voor problemen gezorgd, was ik iets vergeten in te leveren, te melden? Zou hij, als kersverse Lega Nord-burgemeester, alle niet autochtone Padanezen aan te tand willen voelen???
Toch maar even gebeld en de secretaresse was uiterst vriendelijk
"Goedendag mijnheer Sporck, ja we hoopten al dat U zou bellen. De burgemeester zou u graag persoonlijk willen spreken".
"Maar waar gaat het eigenlijk over" vroeg ik.
"Precies weet ik het ook niet, maar het heeft te maken met de partnergemeentes".
Partnergemeentes?? Tja ik had wel al een paar keer zo'n bord zien staan bij het inrijden van Morazzone dat er een "gemellaggio" was met een engelse gemeente, Wimblington. Maar wat had ik daar mee te maken? Of wilde de burgemeester er een Nederlandse gemeente aan toevoegen en was hij op zoek naar contacten in Kerkrade?
Anyway, afspraak gemaakt. Aangezien het burgemeesterschap in zo'n klein dorp als Morazzone (4500 inwoners) een parttime job is moesten we 's avonds afsprekem, 21:00 op het gemeentehuis.
Toch maar even gebeld en de secretaresse was uiterst vriendelijk
"Goedendag mijnheer Sporck, ja we hoopten al dat U zou bellen. De burgemeester zou u graag persoonlijk willen spreken".
"Maar waar gaat het eigenlijk over" vroeg ik.
"Precies weet ik het ook niet, maar het heeft te maken met de partnergemeentes".
Partnergemeentes?? Tja ik had wel al een paar keer zo'n bord zien staan bij het inrijden van Morazzone dat er een "gemellaggio" was met een engelse gemeente, Wimblington. Maar wat had ik daar mee te maken? Of wilde de burgemeester er een Nederlandse gemeente aan toevoegen en was hij op zoek naar contacten in Kerkrade?
Anyway, afspraak gemaakt. Aangezien het burgemeesterschap in zo'n klein dorp als Morazzone (4500 inwoners) een parttime job is moesten we 's avonds afsprekem, 21:00 op het gemeentehuis.
07 September 2009
Hello world!
Hello world!
Laat ik mijzelf eerst even voorstellen, ik ben Dagmar Sporck, een man (heel belangrijk te vermelden als je Dagmar heet), momenteel 37 jaar, gehuwd en vader van 2 dochters. We wonen sinds een jaar in Italië, ik zal vast nog wel een blog wijden aan het hoe-en-waarom hiervan, alwaar ik mij bezig houdt met een aantal uiteenlopende zaken, zowel privé als zakelijk.
Na al een tijdje met het idee rondgelopen te hebben om mijn hersenspinsels aan een ECHTE blog toe te vertrouwen heb ik nu de stap gezet, mijn Blogger-account aangemaakt en schrijf ik nu dus de eerste woorden. Op Hyves (het Nederlandse alternatief voor Facebook) blog ik al enige tijd, maar daarmee probeerde ik met name vrienden en familie te informeren over het reilen en zeilen van mij en mijn gezin, zeker sinds onze verhuizing naar Italië.
Na al een tijdje met het idee rondgelopen te hebben om mijn hersenspinsels aan een ECHTE blog toe te vertrouwen heb ik nu de stap gezet, mijn Blogger-account aangemaakt en schrijf ik nu dus de eerste woorden. Op Hyves (het Nederlandse alternatief voor Facebook) blog ik al enige tijd, maar daarmee probeerde ik met name vrienden en familie te informeren over het reilen en zeilen van mij en mijn gezin, zeker sinds onze verhuizing naar Italië.
21 July 2009
een filosofische blog (vertaald uit het Italiaans)
<< per italiano scrollare giù >>
Een professor plaatst, voor de filosofieles te beginnen, enkele voorwerpen voor zich op zijn bureau. Zonder iets te zeggen nam hij, toen de les begon, een grote lege maionaisepot en hij vult hem met golfballen. Hij vroeg aan de studenten of de pot vol was en zij antwoordden bevestigend.
De professor kiepte een bak steentjes in de pot en voorzichtig schuddend verdeelde hij ze. De steentjes namen de plaats in tussen de golfballen. Hij vroeg opnieuw of de pot nu vol was en de studenten antwoordden bevestigend.
De professor, kiepte een bak zand in de pot. Natuurlijk was er nog plaats voor het zand tussen de steentjes en de golfballen. Hij vroeg nog eens aan de studenten of de pot nu vol was en weer bevestigden ze dat unaniem.
De professor kiepte een bak steentjes in de pot en voorzichtig schuddend verdeelde hij ze. De steentjes namen de plaats in tussen de golfballen. Hij vroeg opnieuw of de pot nu vol was en de studenten antwoordden bevestigend.
De professor, kiepte een bak zand in de pot. Natuurlijk was er nog plaats voor het zand tussen de steentjes en de golfballen. Hij vroeg nog eens aan de studenten of de pot nu vol was en weer bevestigden ze dat unaniem.
08 July 2009
het weer in en om Varese
Toen we vorig jaar naar Italië (Morazzone) verhuisden zeiden veel mensen, zeker vanwege het weer... en laat dat nu net NIET één van de argumenten zijn geweest. Nee het weer was voor mij (en ik denk voor ons) geen reden. Okay, hier schijnt de zon iets meer uren dan in NL maar daarentegen regent het hier ook veel meer (in milimeters per jaar MINIMAAL 3x de hoeveelheid in Zuid-Limburg, 2400mm vs. 800mm).
Maar ondertussen... verrek het weer is wel degelijk een reden denk ik nu. We raken er helemaal aan gewend en kijken dan soms ook vreemd op als het even veranderd.
Het weer is hier (dus in het Noord Italiaanse merengebied) over het algemeen vrij stabiel en voorspelbaar, het is of zonnig en dan kijk je naar een strakblauwe hemel, of het regent pijpenstelen en daar kunnen jullie (in NL) je bijna niks bij voorstellen, het lijkt nog het meeste op de wolkbreuken zoals NL afgelopen week 2x trof. Alleen... dan regent het hier UREN aan één stuk, onafgebroken, en in de herfst soms dagen achtereen. Zo bereiken we die hoge hoeveelheid mm/jr hier. Maar dat betekend dus wel dat het op die andere dagen niet meer kan vallen.
Wind, dat is iets vreemd hier en als we in Nederland zijn herinneren we ons weer wat dat eigenlijk is. In Nederland, ook op de mooiste dagen is er eigenlijk altijd wind. Hier bijna nooit en we kijken dan ook bezorgd naar de lucht als we de boomtoppen zien bewegen.
De typische Hollandse grijze luchten waarin je dagenlang geen wolk kunt herkennen en waaruit af en toe een miezerig regentje valt komen hier vrijwel niet voor, het is hier gewoon strakblauw (evt. met witte watjes) of er hangen donkergrijze wolken zwanger van de regen... die dan ook beslist zal vallen.
Afgelopen 2 weken hebben we superweer gehad, overdag! 's avonds meestal rond 19:00 kwamen er vanuit de Alpen (hier op een steenworp afstand) donkere wolken aanzetten en soms zagen en hoorden we het al een uur lang bliksemmen en donderen... en als het ons dan bereikt had, een flinke bui (meestal iets van een paar uur) een knallend onweer en daarna (het was ondertussen nacht) droogde het op en de volgende ochtend begon weer stralend zonnig. Perfect agrarisch weer zo, en mits we op ons overdekte terras bleven konden we gewoon buiten eten; de temperatuur bleef altijd boven de 20 graden.
Maandagavond bereikte ons pas tegen middernacht een onweer dat behoorlijk tekeer is gegaan en tot de volgende ochtend (8:00 regende het nog) heeft volgehouden, met soms vreselijk harde donderslagen...
en nu... het is gewoon een heerlijke ochtend, we zien de Monte Rosa weer liggen (berg van ca. 4500m op 100km van hier) dat betekend dat de lucht helder en schoon is, en de termomether staat alweer op 24 graden. Het zwembad zal vandaag ook weer goed gebruikt worden door de meisjes, ze hebben er slechts 2 dagen geen gebruik van gemaakt sinds we het 3 wkn geleden hebben opgezet.
MAAAARRRRR, het kan ook anders. Vorig jaar juni heeft het hier ook overdag veel geregend en toen we in augustus aankwamen werden we verwelkomd met een week onweer
...
voor nu: Saluti uit een zonnig Murazùm (das Morazzone in Lombardisch dialect, een smerige versie van het Italiaans
)
Maar ondertussen... verrek het weer is wel degelijk een reden denk ik nu. We raken er helemaal aan gewend en kijken dan soms ook vreemd op als het even veranderd.
Het weer is hier (dus in het Noord Italiaanse merengebied) over het algemeen vrij stabiel en voorspelbaar, het is of zonnig en dan kijk je naar een strakblauwe hemel, of het regent pijpenstelen en daar kunnen jullie (in NL) je bijna niks bij voorstellen, het lijkt nog het meeste op de wolkbreuken zoals NL afgelopen week 2x trof. Alleen... dan regent het hier UREN aan één stuk, onafgebroken, en in de herfst soms dagen achtereen. Zo bereiken we die hoge hoeveelheid mm/jr hier. Maar dat betekend dus wel dat het op die andere dagen niet meer kan vallen.
Wind, dat is iets vreemd hier en als we in Nederland zijn herinneren we ons weer wat dat eigenlijk is. In Nederland, ook op de mooiste dagen is er eigenlijk altijd wind. Hier bijna nooit en we kijken dan ook bezorgd naar de lucht als we de boomtoppen zien bewegen.
De typische Hollandse grijze luchten waarin je dagenlang geen wolk kunt herkennen en waaruit af en toe een miezerig regentje valt komen hier vrijwel niet voor, het is hier gewoon strakblauw (evt. met witte watjes) of er hangen donkergrijze wolken zwanger van de regen... die dan ook beslist zal vallen.
Afgelopen 2 weken hebben we superweer gehad, overdag! 's avonds meestal rond 19:00 kwamen er vanuit de Alpen (hier op een steenworp afstand) donkere wolken aanzetten en soms zagen en hoorden we het al een uur lang bliksemmen en donderen... en als het ons dan bereikt had, een flinke bui (meestal iets van een paar uur) een knallend onweer en daarna (het was ondertussen nacht) droogde het op en de volgende ochtend begon weer stralend zonnig. Perfect agrarisch weer zo, en mits we op ons overdekte terras bleven konden we gewoon buiten eten; de temperatuur bleef altijd boven de 20 graden.
Maandagavond bereikte ons pas tegen middernacht een onweer dat behoorlijk tekeer is gegaan en tot de volgende ochtend (8:00 regende het nog) heeft volgehouden, met soms vreselijk harde donderslagen...
en nu... het is gewoon een heerlijke ochtend, we zien de Monte Rosa weer liggen (berg van ca. 4500m op 100km van hier) dat betekend dat de lucht helder en schoon is, en de termomether staat alweer op 24 graden. Het zwembad zal vandaag ook weer goed gebruikt worden door de meisjes, ze hebben er slechts 2 dagen geen gebruik van gemaakt sinds we het 3 wkn geleden hebben opgezet.
MAAAARRRRR, het kan ook anders. Vorig jaar juni heeft het hier ook overdag veel geregend en toen we in augustus aankwamen werden we verwelkomd met een week onweer
... voor nu: Saluti uit een zonnig Murazùm (das Morazzone in Lombardisch dialect, een smerige versie van het Italiaans
)
23 April 2009
bijna 4 maanden later...
Tot mijn schrik zie ik dat het alweer bijna 4 maanden geleden is dat ik iets gemeld heb hier op mijn Hyves-blog. Maar ik geloof niet dat iemand het gemist heeft.
Voordat ik weer lekker narcistisch wat woorden aan mezelf ga wijden nog even een update over de gezondheid van mijn moeder:
Het gaat SUPER! Na de operatie in december is ze heel snel hersteld en de uitslagen van de diverse onderzoeken en scans doen vermoeden dat er niks kwaadaardigs meer achtergebleven is. Al geeft niemand je dat zwart-op-wit, en daarom ook dat ze uit voorzorg nog 6mnd chemo ondergaat. En dat gaat super, ze heeft er weer geen last van en hoewel de vorige chemo's haar haarbos ietwat uitgedund hadden is het nu gewoon weer bij aan het groeien. Samen met pap en Kirsten is ze nog een paar keer hier geweest. Allemaal perfect dus!
Verder was er niet echt iets bijzonders te melden, onze foto's hebben laten zien dat hier dikke pakken sneeuw zijn gevallen, de vele WWW's van Maddy en van mij hebben vaak laten zien dat het ná de sneeuw vooral FANTASTSICH zonnig was (Carnaval met 20graden). De laatste weken is mijn WWW-frequentie opgeschroefd omdat ik ben gaan twitteren en soms de meest onzinnige mededelingen doe van waar ik op dat moment ben, mee bezig ben of toevallig aan denk. Twitteren is dan ook deels een vervanging voor het bloggen, het is een mini-bloggen zeg maar.
Degene die deze meldingen voorbij heeft zien komen heeft gezien dat ik veel rond het Lago Maggiore aan het werk was. En daar wil en kan ik nu eindelijk iets meer over vertellen. Mijn plannen waren om hier in Italië een aantal Duitse en Nederlandse bedrijven te ondersteunen bij hun activiteiten op de Italiaanse markt, maar laten we nu net verhuisd zijn in het meest ongunstigste moment van de laatste 20 jaar. Over de hele financiële crises hoef ik natuurlijk niet veel te vertellen, maar een aantal van mijn beoogde klanten hebben het ronduit zwaar of hebben in ieder geval besloten om nieuwe plannen uit te stellen of voor zich uit te schuiven. Al met al had dit minder prettige gevolgen voor mij en mijn zakelijke activiteiten. En ben ik dus op zoek gegaan naar andere mogelijkheden.
Een van de zaken die al een tijdje door mijn hoofd speelde was iets te gaan doen in de onroerend goedmarkt hier ter plekke. Tijdens de zoektocht naar een voor ons geschikt huis in deze regio heb ik moeten vaststellen dat de buitenlanders door menig makelaar/bemiddelaar niet echt serieus genomen worden, slechts één heeft echt actief zijn best gedaan en laten we nu net met hem het perfecte huis hebben gevonden. Van sommige makelaars heb ik na enkele emails en telefoontjes met het verzoek om meer info of de vraag voor een bezichtiging tot op de dag van vandaag nog steeds niets vernomen. Schandalig, zeker als ik zie dat enkele van de huizen die we in overweging hadden nog steeds niet verkocht zijn. Daar komt dan nog bij dat ze nauwelijks de wensen van buitenlanders lijken te begrijpen en zoals velen hier, slecht Engels spreken, en al helemaal geen Duits. Dat was voor mij nauwelijks een probleem maar we kennen aardig wat mede-niet-Italianen en die liepen daar zeker tegenaan. En toen we moesten afrekenen met de makelaar werd het helemaal een feest, de makelaar is hier niet de verkoper van een huis, maar de intermediair tussen aanbieder en geïnteresseerde en vangt van beiden een commissie die in de regel 3% van de prijs bedraagt, huizenprijzen liggen hier op Randstad-niveau, dus voor een doorsnee 3-kamer woning met tuintje en garage betaal je al snel 4 ton, ergo 2x3% = € 24.000,= commissie voor de makelaar, geen slechte business, en zeker heel wat anders dan de schamele 1%-2% die makelaars in Nederland (sorry Jocelyn
) ontvangen.
En toen kwam ik via internet een "vacature" bij een makelaar van luxe villa's aan het Lago Maggiore tegen... meteen gemaild en gebeld en 2 dagen later zaten we gezellig aan "eine Tasse Espresso". Ja, het zijn Duitsers, en via een grote wereldwijde franchiseorganisatie bemiddelen zij in de verkoop van luxe tweede (of derde ) woningen. Heel vermogend Duitsland kent hen. Interesse in een woning op Mallorca? stap maar 1 van de 20 vestigen op Mallorca binnen, of één van de meer dan 300 vestigingen in 27 landen wereldwijd. Ook in Italië hebben ze inmiddels een aantal kantoren: Comomeer (3), Gardameer (2), Sardinië, Toscane en natuurlijk aan het Lago Maggiore (2). Het kantoor aan de westkant (Cannobio) van het meer was van plan het kantoor aan de oostkant (Porto Valtravaglia) over te nemen dat nog vanuit het hoofdkantoor in Como geleid werd, maar aangezien alle medewerkers in Cannobio om omgeving wonen was dat nogal lastig, hoewel je de overkant kunt zien ben je (zeker in de zomerdrukte) soms meer dan een uur onderweg om de andere kant te bereiken. Maar toen kwam Dagmar langs, spreekt Duits, Engels, Nederlands en óók nog Italiaans! 4 van de 5 meest relevante talen aan het Lago Maggiore (mijn Frans moet ik nu toch maar gaan oppikken om op 5 uit 5 te komen). En na wat nadenken aan mijn kant (zij waren het snel eens) heb ik besloten deze weg in te slaan. Het is leuk werk, in een schitterende omgeving, ik hoef nooit meer ver te reizen (maximaal een uur rijden van huis) en het kan goed verdienen zijn, uiteraard vang ik niet de volle commissie maar dat hoeft met villa's vanaf een half miljoen en enkelen van 1-3 Miljoen ook niet. Er zitten overigens ook appartementen van 200-500K tussen.
En dus ga ik de oostkant van het Lago Maggiore en de hele provincie Varese (stukje Lago di Lugano) voor mijn rekening nemen. Nu zijn het nog vooral de 2e woningen die we bemiddelen maar ik wil zeker ook de vele buitenlanders als wijzelf gaan helpen die een eerste woning rond Varese zoeken omdat ze de kids daar op de Europese School doen en zelf in Milaan (of zo) werken. Zo heb ik deze week al een mooie landelijke villa in de bossen iets boven Varese bezocht waarvan ik hoop dat ik hem mag gaan verkopen (richtprijs 1,5Miljoen).
En omdat hier in Italië iedere makelaar over een certificaat moet beschikken ben ik deze week begonnen aan de zware opleiding tot makelaar, zwaar omdat de materie zware kost is (vooral wetten en bepalingen), zwaar omdat het lastig Italiaans is (technisch en juridisch), zwaar omdat het iedere ma-di-wo-do-avond van 20:30 tot 23:00 is, zwaar ook omdat slecht 45% slaagt. De opleiding duurt tot begin juli en ik hoop in oktober het examen te halen (zowel multiple choice als een mondeling).
Dus... als iemand een huis zoekt aan in deze contreien of een huis te koop aanbiedt of iemand kent die zoekt/verkoopt neem dan vooral contact op met:
Dagmar Sporck
consulente immobialiare
Engel & Völkers
E Dagmar.Sporck@engelvoelkers.com
M +39 347 xxxxxxx
W www.engelvoelkers.com
Voordat ik weer lekker narcistisch wat woorden aan mezelf ga wijden nog even een update over de gezondheid van mijn moeder:
Het gaat SUPER! Na de operatie in december is ze heel snel hersteld en de uitslagen van de diverse onderzoeken en scans doen vermoeden dat er niks kwaadaardigs meer achtergebleven is. Al geeft niemand je dat zwart-op-wit, en daarom ook dat ze uit voorzorg nog 6mnd chemo ondergaat. En dat gaat super, ze heeft er weer geen last van en hoewel de vorige chemo's haar haarbos ietwat uitgedund hadden is het nu gewoon weer bij aan het groeien. Samen met pap en Kirsten is ze nog een paar keer hier geweest. Allemaal perfect dus!
Verder was er niet echt iets bijzonders te melden, onze foto's hebben laten zien dat hier dikke pakken sneeuw zijn gevallen, de vele WWW's van Maddy en van mij hebben vaak laten zien dat het ná de sneeuw vooral FANTASTSICH zonnig was (Carnaval met 20graden). De laatste weken is mijn WWW-frequentie opgeschroefd omdat ik ben gaan twitteren en soms de meest onzinnige mededelingen doe van waar ik op dat moment ben, mee bezig ben of toevallig aan denk. Twitteren is dan ook deels een vervanging voor het bloggen, het is een mini-bloggen zeg maar.
Degene die deze meldingen voorbij heeft zien komen heeft gezien dat ik veel rond het Lago Maggiore aan het werk was. En daar wil en kan ik nu eindelijk iets meer over vertellen. Mijn plannen waren om hier in Italië een aantal Duitse en Nederlandse bedrijven te ondersteunen bij hun activiteiten op de Italiaanse markt, maar laten we nu net verhuisd zijn in het meest ongunstigste moment van de laatste 20 jaar. Over de hele financiële crises hoef ik natuurlijk niet veel te vertellen, maar een aantal van mijn beoogde klanten hebben het ronduit zwaar of hebben in ieder geval besloten om nieuwe plannen uit te stellen of voor zich uit te schuiven. Al met al had dit minder prettige gevolgen voor mij en mijn zakelijke activiteiten. En ben ik dus op zoek gegaan naar andere mogelijkheden.
Een van de zaken die al een tijdje door mijn hoofd speelde was iets te gaan doen in de onroerend goedmarkt hier ter plekke. Tijdens de zoektocht naar een voor ons geschikt huis in deze regio heb ik moeten vaststellen dat de buitenlanders door menig makelaar/bemiddelaar niet echt serieus genomen worden, slechts één heeft echt actief zijn best gedaan en laten we nu net met hem het perfecte huis hebben gevonden. Van sommige makelaars heb ik na enkele emails en telefoontjes met het verzoek om meer info of de vraag voor een bezichtiging tot op de dag van vandaag nog steeds niets vernomen. Schandalig, zeker als ik zie dat enkele van de huizen die we in overweging hadden nog steeds niet verkocht zijn. Daar komt dan nog bij dat ze nauwelijks de wensen van buitenlanders lijken te begrijpen en zoals velen hier, slecht Engels spreken, en al helemaal geen Duits. Dat was voor mij nauwelijks een probleem maar we kennen aardig wat mede-niet-Italianen en die liepen daar zeker tegenaan. En toen we moesten afrekenen met de makelaar werd het helemaal een feest, de makelaar is hier niet de verkoper van een huis, maar de intermediair tussen aanbieder en geïnteresseerde en vangt van beiden een commissie die in de regel 3% van de prijs bedraagt, huizenprijzen liggen hier op Randstad-niveau, dus voor een doorsnee 3-kamer woning met tuintje en garage betaal je al snel 4 ton, ergo 2x3% = € 24.000,= commissie voor de makelaar, geen slechte business, en zeker heel wat anders dan de schamele 1%-2% die makelaars in Nederland (sorry Jocelyn
) ontvangen. En toen kwam ik via internet een "vacature" bij een makelaar van luxe villa's aan het Lago Maggiore tegen... meteen gemaild en gebeld en 2 dagen later zaten we gezellig aan "eine Tasse Espresso". Ja, het zijn Duitsers, en via een grote wereldwijde franchiseorganisatie bemiddelen zij in de verkoop van luxe tweede (of derde
) woningen. Heel vermogend Duitsland kent hen. Interesse in een woning op Mallorca? stap maar 1 van de 20 vestigen op Mallorca binnen, of één van de meer dan 300 vestigingen in 27 landen wereldwijd. Ook in Italië hebben ze inmiddels een aantal kantoren: Comomeer (3), Gardameer (2), Sardinië, Toscane en natuurlijk aan het Lago Maggiore (2). Het kantoor aan de westkant (Cannobio) van het meer was van plan het kantoor aan de oostkant (Porto Valtravaglia) over te nemen dat nog vanuit het hoofdkantoor in Como geleid werd, maar aangezien alle medewerkers in Cannobio om omgeving wonen was dat nogal lastig, hoewel je de overkant kunt zien ben je (zeker in de zomerdrukte) soms meer dan een uur onderweg om de andere kant te bereiken. Maar toen kwam Dagmar langs, spreekt Duits, Engels, Nederlands en óók nog Italiaans! 4 van de 5 meest relevante talen aan het Lago Maggiore (mijn Frans moet ik nu toch maar gaan oppikken om op 5 uit 5 te komen). En na wat nadenken aan mijn kant (zij waren het snel eens) heb ik besloten deze weg in te slaan. Het is leuk werk, in een schitterende omgeving, ik hoef nooit meer ver te reizen (maximaal een uur rijden van huis) en het kan goed verdienen zijn, uiteraard vang ik niet de volle commissie maar dat hoeft met villa's vanaf een half miljoen en enkelen van 1-3 Miljoen ook niet. Er zitten overigens ook appartementen van 200-500K tussen. En dus ga ik de oostkant van het Lago Maggiore en de hele provincie Varese (stukje Lago di Lugano) voor mijn rekening nemen. Nu zijn het nog vooral de 2e woningen die we bemiddelen maar ik wil zeker ook de vele buitenlanders als wijzelf gaan helpen die een eerste woning rond Varese zoeken omdat ze de kids daar op de Europese School doen en zelf in Milaan (of zo) werken. Zo heb ik deze week al een mooie landelijke villa in de bossen iets boven Varese bezocht waarvan ik hoop dat ik hem mag gaan verkopen (richtprijs 1,5Miljoen).
En omdat hier in Italië iedere makelaar over een certificaat moet beschikken ben ik deze week begonnen aan de zware opleiding tot makelaar, zwaar omdat de materie zware kost is (vooral wetten en bepalingen), zwaar omdat het lastig Italiaans is (technisch en juridisch), zwaar omdat het iedere ma-di-wo-do-avond van 20:30 tot 23:00 is, zwaar ook omdat slecht 45% slaagt. De opleiding duurt tot begin juli en ik hoop in oktober het examen te halen (zowel multiple choice als een mondeling).
Dus... als iemand een huis zoekt aan in deze contreien of een huis te koop aanbiedt of iemand kent die zoekt/verkoopt neem dan vooral contact op met:
Dagmar Sporck
Engel & Völkers
E Dagmar.Sporck@engelvoelkers.com
M +39 347 xxxxxxx
W www.engelvoelkers.com
Subscribe to:
Posts (Atom)